Prawne, społeczne i kulturowe bariery w dostępie do ochrony zdrowia, mieszkań, rozwoju zawodowego i zatrudnienia sprawiają, że uchodźcy i uchodźczynie w Polsce są jedną z grup najbardziej narażonych na społeczne wykluczenie. Szczególnie trudna jest sytuacja życiowa przymusowych migrantek. Są one narażone na takie niebezpieczeństwa jak wykorzystanie i przemoc seksualna, handel ludźmi, krzyżowa dyskryminacja i przemoc na tle kulturowym. Celem projektu jest przygotowanie uchodźczyń do realizacji działań samorzeczniczych w obszarach, w których doświadczają one nierównego traktowania lub dyskryminacji ze względu na płeć, przynależność etniczną, wyznanie czy status uchodźczy. Główne działania adresowane są do grupy uchodźczyń, które jako uczestniczki i współautorki projektu rozwiną swoje kompetencje społeczne oraz przygotują i przeprowadzą kampanię samorzeczniczą. W ramach projektu uchodźczynie biorą udział w wykładach, warsztatach, wizytach studyjnych i rajdzie rowerowym. Tworzymy koncepcję publikacji na temat sukcesów uchodźczyń. Wspólnie opracowujemy poradnik samorzecznictwa dla kobiet migrujących oraz scenariusz filmu na temat przyczyn uchodźstwa kobiet i barier w adaptacji w kraju schronienia. W filmie wystąpią uchodźczynie – współautorki scenariusza. Ponadto, inicjujemy sojuszniczą sieć organizacji kobiecych, której celem jest wzmocnienie przymusowych migrantek w ich dążeniu do emancypacji i upodmiotowienia w relacjach z instytucjami oraz lokalną społecznością. Zmiana społeczna wprowadzona w ramach projektu dotyczy różnych grup społecznych: uchodźczyń, członków i członkiń społeczności lokalnych, działaczy i działaczek społecznych oraz pracowników i pracowniczek lokalnych instytucji. Rozwój kompetencji samorzeczniczych uchodźczyń zapewni im upodmiotowienie w relacjach ze społecznością przyjmującą.